Κυψέλη, Ιούνιος 2018
Δωδεκαετές μειράκιον αναγιγνώσκει εις τον ημερήσιον Τύπον…
ΕΚΤΑΚΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ: “Αι απηνείς και συνάμα κατηφείς δυνάμεις των μισαλλοδόξων και των μοχθηρών, αι οποίαι παρεισέφρησαν εις τας πεφιλημένας Κυψελικάς εστίας, προσβάλλουσιν, αδίστακτα, ανύστακτα και επί μακρόν το θυμικό των κατοίκων. Ο νέος εχθρός επιβουλεύεται την ευημερίαν του τόπου και ήδη επεσώρευσε θλίψεις, «σκότος», γενίκευσιν της συγχύσεως και απαισιοδοξίαν εις τον ημέτερον τόπον. Ωστόσο, ο «φωτεινός» Κυψελικός στρατός, φρουρός ακοίμητος της ευημερίας και της αισιοδοξίας, μάχεται ακάματα υπέρ της προστασίας των ιερών τούτων αξιών. Ευχή και ελπίδα όλων είναι, διά των φρονίμων ενεργειών αυτού, να μνημονευθεί εν τη ιστορία ως ο θεματοφύλαξ του «αγλαού» αυτού τόπου και να εύρει αξίους συμπαραστάτας όλους ημάς εις το υψηλό έργο που έχει επωμισθεί. «Οι καιροί ου μενετοί». Με αγάπην και σύνεσιν ας προχωρήσωμεν ηνωμένοι.”
Το μειράκιον σκέφτεται και αναλαμβάνει δράση… Σχηματίζει μικρά αλλά πανίσχυρον στρατιάν ηρώων, ίνα συστρατευθεί εις τον αντίξοον μα δίκαιον αγώναν. Θέτει εαυτόν ενώπιον των «υπερηρώων» και εκφωνεί το κάτωθι λογύδριον:
“Υπερήρωες, νέος εχθρός προσέβαλεν την τιμήν του Κυψελικού μας τόπου. Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ημετέραν αισιοδοξίαν και την ευημερίαν. Αρνούμεθα πεισματικώς να υποκύψομεν εις την μισαλλοδοξίαν και την μιζέριαν και θέτουμε εαυτούς στρατιώτας εις τον υψηλόν και «φωτεινόν» σκοπόν. Από τούδε και στο εξής θ’ αγρυπνούμε. Το μίασμα της μοχθηρίας δεν θ’ αγγίξει ούτε σπιθαμή Κυψελικής γης. Αποζητούμε εκείνας τα αξίας αι οποίαι εγεννήθησαν εις την περιοχήν αυτήν και από τας οποίας οι πολίται των πολιτισμένων τόπων αντλούν δύναμιν. Υποστηρίζομεν κάθε εγχείρημα τείνον εις την αναγέννησιν του τόπου μας και ορκιζόμεθα εις τους πολυχρονίους βασάνους του ότι αφιερωνόμεθα εις αυτόν. Ας είμεθα το αντικείμενο της κατάρας και του αναθέματος των συντοπιτών μας αν ίσως λησμονήσομεν εις μίαν στιγμήν τας δυστυχίας και ταλαιπωρίας των και δεν εκπληρώσομεν το χρέος μας. Θα προτιμήσομεν τον «ωραίον» κάματον από την άσχημον ζωήν της οκνηρίας. Η Κυψέλη προώρισθαι να ζήσει και θα ζήσει.”
Το μειράκιον αναχωρεί για το σχολείο… Οι «υπερήρωες», όμως, γρηγορούν…
[Ευχαριστούμε θερμά την ιστοσελίδα Το έτυμον και τον εκλεκτό φιλόλογο, φίλο και υποστηρικτή της ομάδας μας, Αντώνης Χατζηλάμπρος για την επιμέλεια του παραπάνω κειμένου. Πρώτα, ταυτίστηκε με τη φωτογραφία και μετά εμπνεύστηκε το περιεχόμενο, και αυτό είναι και το σημαντικότερο αλλά και συγκινητικότερο.
Αφιερώνεται σε όλα τα παιδιά που σήμερα διαγωνίζονται στο μάθημα της Έκθεσης στις πανελλήνιες εξετάσεις με την ευχή για επιτυχία και κυρίως, να μην ξεχάσουν να είναι πάντα παιδιά]

Oι Σταθερές Συγκοινωνίες Α.Ε. και οι atenistas διοργανώνουν τον παραπάνω διαγωνισμό φωτογραφίας. Παίρνουμε μέρος και θέλουμε να ακουστεί ακόμα μια φορά το όνομα της Κυψέλης με τις αντιθέσεις που την αποτελούν.

Μια Κυψέλη του παλιού και του νέου, του σύγχρονου και του κλασικού και πόσο μάλλον του σκοτεινού αλλά και του φωτεινού.

Στα σύνορα της Κυψέλης υπάρχει η μέγιστη αντίθεση. Τι άλλο, η στοά Μπροντγουαίη.
Χώρος αναμνήσεων που ζει στη σκιά του παρελθόντος και φωτεινή παρένθεση η παρέμβαση μας πριν λίγο καιρό. Μαγαζιά κλειστά και ρολά κατεβασμένα αλλά ακόμα η θέληση των κατοίκων για αλλαγή, υπάρχει!

Ευχαριστούμε θερμά τον Ανδρέα Θεολογίτη (Andreas Theologitis) που μας εκπροσωπεί με αυτή την τόσο χαρακτηριστική φωτογραφία.

Καλή επιτυχία σε όλους !

Φωτογραφία : The Photography of Andreas Theologitis